Ankara, 1968. Aysel, een succesvol docente aan de universiteit, getrouwd met academicus Ömer, komt een hotelkamer binnen. Ze hoopt er te sterven. Wachtend op de dood overziet ze haar leven en het land waarin ze is opgegroeid: de jonge republiek Turkije. Kort voordat ze het hotel binnengaat, heeft ze het bed gedeeld met een van haar studenten, Engin, een jongen uit een arbeidersmilieu, actief in de beweging van 1968. De gebeurtenis confronteert Aysel met een andere sociaal-economische klasse, een andere generatie, een ander idee van vrijheid. Wat voor keuzes heeft zij in haar leven gemaakt? Hoe is het de kinderen vergaan die ooit haar klasgenoten waren? En is het in een nieuw land dat van jongeren zulke hoge verwachtingen koestert, eigenlijk wel mogelijk om je eigen keuzes te maken?

In een collage van roman, krantenberichten, brieven en dagboekaantekeningen geeft Adalet Ağaoğlu een kritisch beeld van het leven in Turkije tussen 1938 en 1968, en onderzoekt ze de dilemma’s waar mannen en vrouwen door de hervormingen voor gesteld worden.

Adalet Ağaoğlu (1929) was al bekend als schrijfster van toneelstukken en hoorspelen, toen ze in 1973 debuteerde met de roman Gaan liggen om te sterven. Het boek is nog altijd een van de meest gelezen romans in Turkije.

Na haar debuut zou Ağaoğlu nog vele romans en korte verhalen schrijven, maar ook beschouwingen, dagboeken en brieven. Ze behoort tot de productiefste schrijvers in Turkije, en tot een van de meest gelezen. Wat voor genre Ağaoğlu ook kiest, haar grote belangstelling voor maatschappelijke thema’s is, net als haar gevoel voor humor, altijd voelbaar.

Klik hier voor een kort fragment uit Gaan liggen om te sterven, vertaald en van een nawoord voorzien door Hanneke van der Heijden, verschenen bij Uitgeverij Jurgen Maas.