Ter gelegenheid van de dag een kort verhaal van Sema Kaygusuz, dat ik in 2013 vertaalde voor het tijdschrift De Gids: Wilde wijnruit. Behalve korte verhalen schreef Kaygusuz (1972) ook romans, een filmscenario, een theatertekst. Ze wordt geprezen om haar observatievermogen, haar beeldende taalgebruik en haar vormexperimenten.

‘[…] Verschroeid stond ze op, ging weer zitten, waar kon ze in die piepkleine badkamer heen? Blij dat ze wanneer ze maar wilde de pijn tot één punt kon reduceren, hief ze ondanks de zeep die in haar ogen kwam haar hoofd op naar haar moeder, ze kneep haar ogen dicht, wilde ze openen, deed het niet. Als een roerloze koppige schildpad blijven zitten, plotseling zwaar en in zichzelf teruggetrokken weerstand bieden aan Gülsüms kwaaie, hoekige bewegingen, het wakkerde de woede in Gülsüms dolle kracht alleen maar aan. […]’

Wilde wijnruit is afkomstig uit de bundel Sandık lekesi (2000).

Klik hier om het hele verhaal te lezen.